Dzień 6 /Day 6

After making sure that I received careful instructions on how to get to each of today's destinations in case I got lost again, and resolving to buy a Garmin the next time I come across a significant amount of money, we set off from our lovely overnight stay in Lasocin. Those of us who may not have been fully conscious when we clambered onto our bikes were definitely jolted awake when, on hitting the 'main' road, we were greeted by yet another long stretch of cobbles. Most people decided that the only solution was to pelt down the hill at top speed, resulting in much groaning when we paused at the next town, despite all bones appearing to be intact.

Our progress towards the hospice in Nysa continued swiftly, aside for an emergency stop while Karolina and Grześ valiantly attended to a fainting lady by the side of the road. Thanks to their skills, both she and we were soon on our way. We may have taken 'making up for lost time' slightly too far, arriving at the hospice in Nysa earlier than we were expected, in what could very well be a first for Team Cycle Poland: negative amounts of faff.  

Following a lovely lunch at a restaurant just down the road, we headed into the hospice for tea and biscuits. Welcomed by the priest, we heard about the hospice's twenty-year history and its current work as both a domestic and residential hospice. Ian and David, who joined us late last night, gave a great speech and formally handed over the equipment that the Foundation had bought for the hospice (two anti-bedsore mattresses with pumps, a mattress cover and three sets of rollers for transferring patients in and out of bed).  Most importantly, we met the hospice cat, Nelson, who soon found a second home in many a cyclist's lap.

On a  tour of the residential part of the hospice,  many of us were reminded of why we are on this trip when we bumped into a lady from New York. Originally from the area,  she and her daughters emigrated to the States many years ago, but returned three months ago to help with the care of her mother, who is being looked after by the hospice. As an only child,  and with a family spread across the globe, she explained that they would not have been able to cope without the help that the hospice provides.

Onwards and upwards, and downwards and then upwards again through the rolling hills of the region, we made our way to our overnight stop in Grudynia Wielka. As the landscape changed, so did the roadside decor: today we made the move from dead mole country to the slightly more exciting, and slightly more dangerous,  dead pine marten territory. 

At last arriving in Grudynia Wielka, we were pleased to discover that we were in fact staying the night in the local palace. Over dinner,  we heard more about its history and about the local area, thanks to Maciek's cousin, who lives nearby. Weary,  but resignedly settling down to watch the England match with its accompanying 'amusing' Polish commentary,  it may be time for our cyclists to say goodnight. 

- Anita H.

Rano upewniłam się, że mam szczegółowe instrukcje, jak dojechać dzisiaj do celu, tak na wszelki wypadek, jeśli bym się znowu zgubiła i podjęłam decyzję, że kiedy tylko znajdę gdzieś dużą kwotę pieniędzy, to kupię sobie Garmina. Wyjechaliśmy ze ślicznego Lasocina. Ci, którzy być może nie byli całkiem przytomni, gdy wsiadaliśmy na rowery to na pewno się obudzili, jak tylko wjechaliśmy na 'główną' drogę,  gdzie spotkał nas ponownie bruk. Większość kolarzy zdecydowała, że najlepszy pomysł na bruk, to zjechanie jak najszybciej. Na dole zjazdu słychać było dość dużo jęków, mimo tego, że wszystkie kości jednak mieliśmy całe.

Przemieszczaliśmy się szybko do hospicjum w Nysie, oprócz jednego awaryjnego przystanku, kiedy Karolina z Grzesiem pomogli kobiecie, która zasłabła. Dzięki ich pomocy zarówno ona jak i my ruszyliśmy dalej. Chyba po raz pierwszy w historii rajdu pojechaliśmy za szybko i dojechaliśmy do Nysy przed czasem.

Po wspaniałym obiedzie w lokalnej restauracji, weszliśmy do hospicjum na herbatę i ciastka. Witani przez księdza posłuchaliśmy o dwudziestoletniej historii hospicjum i jego działalności jako domowego jak  i stacjonarnego hospicjum.  Ian i David, którzy dołączyli się do grupy późno poprzedniej nocy,  przekazali sprzęt kupiony dla hospicjum przez Fundację Babci Aliny (dwa materace przeciwodleżynowe i pompy, pokrowiec na materac i trzy łatwolizgi do przemieszczania pacjentów). Najważniejsze było, że udało się nam spotkać Nelsona,  kota hospicyjnego, który szybko znalazł miejsce na  kolanach wielu rowerzystów.

Doskonałym przypomnieniem czemu bierzemy udział w rajdzie, było spotkanie z kobietą z Nowego Jorku. Pochodząca z Nysy, wyjechała z córkami do Stanów wiele lat temu. Przyjechała z powrotem przed trzema miesiącami, aby opiekować się mamą,  która jest pod opieką hospicjum. Jako jedynaczka i z rodziną rozproszoną po świecie,  tłumaczyła nam, że po prostu by nie dała sobie rady bez pomocy hospicjum.

Przez górki typowe tego regionu, pojechaliśmy w stronę naszego noclegu w Grudyni Wielkiej. Wreszcie dojechaliśmy  i  spotkała nas fajna niespodzianka: nocujemy w pałacu. Po kolacji kuzyn Maćka, który mieszka w pobliżu, opowiedział nam o historii pałacu i o okolicy. Część uczestników usiadła, aby zobaczyć pierwsze zwycięstwo Anglii w mistrzostwach świata. Niestety spotkało ich rozczarowanie i poszli spać zaraz po końcowym gwizdku.